En het zit er weer aan te komen; je wekelijkse relaxmomentje! Zet een lekker bakkie of trek een pilsje open, want dit wordt weer genieten geblazen. Komt ie dan:

Het is zover, ik kan het niet langer ontkennen. Ondanks jarenlang verzet moet ik nu toch toegeven dat ik vroeger beter naar ons pap had moeten luisteren. Had ik dat gedaan, dan was me nu een hoop moeite bespaard gebleven. Hij heeft altijd zijn uiterste best gedaan me een degelijke sporteducatie mee te geven , elke zondag Studio Sport met stokbrood en altijd een VI in het kleinste kamertje, maar het mocht niet baten. Jarenlang heb ik alle vormen van sport op tv angstvallig vermeden en daar pluk ik nu de wrange vruchten van.

Wat is namelijk het geval, ik word er steeds weer mee geconfronteerd dat ik de internationale mannentaal “sport” niet spreek. In Nederland was ik net een beetje op dreef met schitterende voetbal oneliners, zet dat hier geen zoden aan de dijk. Wat moet ik nu weer met football, basketbal of ijshockey! Laten we het hebben over wat een pretentieuze klootzak zonder gevoel voor finesse Van Basten is, daar kan ik wat mee! Maar nu moet ik ineens ook een mening hebben over de laatste pass van Drew Brees of de aanvalsstrategie van de Hornets! Neen, geef mijn portie maar aan fikkie.

Gelukkig weet ik mijn gebrek aan “sport” vaak te compenseren met “muziek”, want dat spreek ik gelukkig een aardig mondje. Ook komt mijn “tv-series” vaak goed van pas. Prima onderwerpen zijn natuurlijk Californication, The Office en South Park. Afgelopen week merkte ik trouwens direct het voordeel van leven in het land waar South Park gemaakt wordt. De nieuwste aflevering ging over de Shakeweight. Een schitterend Tell-Sell product waar ik al regelmatig reclame voor gezien had in een van de vele commercialbreaks die de Amerikaanse tv rijk is. Ook de Whole Foods supermarkt die het moet ontzien in de aflevering was mij niet vreemd!

Verder is het mij een eer en genoegen jullie mede te delen dat ik morgen weer vertrek naar Austin, Texas :D Deze week is thanksgiving break, en Brain heeft me uitgenodigd dat bij hem thuis te komen vieren. Kortom, een roadtrip met 8 uur lang the Boss, Warren Zevon en Journey!

P.s. Voor de liefhebbers hier het adres van mijn website voor Digital Communication, met als grote trots mijn laatste project “Mustache Man” : http://msnelder.wordpress.com