Oei, ik moet toegeven dat ik deze week voor het eerst niet wist waarover ik moest schrijven. Toen ik daar zo over nadacht, kwam ik gelukkig op het onderwerp van de week: gewenning. Want ja, dat krijg je natuurlijk ook na tien weken in the states.

Het begonnen allemaal afgelopen zondag. Ik stond op en genoot van het terugzetten van mijn klok, want een extra uurtje is altijd mooi meegenomen! Toen ik een paar uur later in de bieb achter een computer kroop, kwam ik er helaas achter dat de klok helemaal niet verzet was hier. Weg uur, tegenvaller. Vraag me niet waarom, maar de klok werd hier vandaag pas verzet, dus ik heb wel lekker twee keer van het extra uurtje kunnen genieten. Die dag vertrok ook mijn kamergenoot Mark voor een weekje naar Texas met zijn familie die was overgekomen uit Spanje. Toen kwam ik er weer achter hoe lekker het is om je eigen kamer te hebben :) De afgelopen weken hebben we eigenlijk nooit problemen gehad met het samenleven, toch datgene waar ik het meeste tegenop keek, maar dit was wel weer even lekker. Van de andere kant is het ook juist wel gezellig, dus zolang ik ’s morgens nog begroet word met een “buenos.. morning”, geniet ik er maar van. Maar ik denk niet dat ik in Nederland nou direct op zoek ga naar een kamergenoot.

Waar ik ondertussen ook helemaal aan gewend ben, is het praten in het Engels. De eerste weken moest ik altijd heel erg overschakelen tussen Nederlands en Engels. De eerste keer dat ik weer Nederlands sprak na een week fulltime Engels, moest ik heel erg zoeken naar woorden. Ondersom had ik vooral wanneer ik moe was erg de neiging om opmerkingen in het Nederlands te maken. Dat valt nu allemaal wel mee, soms gebruik ik een Engels woord in een Nederlandse zin, maar vooral wanneer het Nederlands erg lijkt op/ hetzelfde is als het Engels. Dus dat is mooi. Ik kan wel extra genieten van onze schitterende spreekwoorden. Probeer maar eens iemand uit te leggen dat hij lacht als een boer met kiespijn, of dat ik iets nog nooit zo zout gegeten heb (eigenlijk alles trouwens, want zoutloos/arm koken moet hier nog uitgevonden worden volgens mij). Voor sommige van mijn favoriete woorden heb ik ondertussen redelijk passende vertalingen gevonden; zo wordt vozen “to grope”. En hier zou ik eigenlijk meer voorbeelden moeten noemen, want nu lijkt mijn vocabulaire wel erg beperkt. Helaas. Van de andere kant weet ik nog steeds nog niet echt wat ik moet zeggen op “what’s up”. Maar ja, wat moet je met “hoeistnou”.

Tot nu toe hebben we ontzettend lekker weer gehad hier, bijna geen regen en de meeste dagen waren overwegend lekker warm en zonnig. Zo niet deze week; maandag en dinsdag heeft het alleen maar geregend en de dagen erna waren wel zonnig maar koud. Koud! Dat is dus onder de 20 graden, want dat ben ik duidelijk niet meer gewend. Dat wordt afzien als ik straks weer terug kom in ons koude kikkerlandje. Hopelijk blijft dat zo, want ik ben nooit een koukleum geweest en misschien kan ik nu dan eindelijk het comfort van een dikke gebreide trui ervaren!

Waar ik ook helemaal aan gewend ben maar wat ik straks ook zeker ga missen, is het leven op een campus. Alle eerstejaars zijn verplicht een kamer op de campus te huren, pas daarna staat het je vrij iets anders te zoeken. Ook eet een groot gedeelte van de studenten altijd in de kantines van de universiteit en zijn heel veel mensen lid van een van de vele organisaties of clubs op de universiteit. Uiteindelijk ontstaat er daardoor dus een soort minisamenleving met studenten en is iedereen op een bepaalde manier betrokken en aanwezig. De bieb lijkt soms ook meer op een sociale ontmoetingsplaats dan op een studieruimte. Eén nadeel is wel dat ik nu dus nooit meer kook en bijna geen boodschappen doe, daar zal ik weer aan moeten wennen straks. Maar gelukkig is de Appie op de Groenestraat dan ook maar drie minuten lopen :)

Dat ik hier ondertussen gewend ben, is erg fijn. Ik heb m’n eigen weg hier een beetje gevonden en alles gaat z’n gangetje. Het betekent ook dat ik soms weer uitkijk naar m’n vertrek, of eigenlijk naar het terug-zijn in Nederland. Maar tot die tijd ga ik dus zeker zoveel mogelijk halen uit de weken hier :)

Om af te sluiten nog even het hoogtepunt van de week. Zaterdag zijn we naar een optreden van Ok Go geweest, en dat was ontzettend leuk! Die knapen hebben altijd schitterende clips bij hun muziek, maar ook hun optreden was heel leuk en creatief. Ze draaiden bijvoorbeeld hun laatste clip in 3D, die heb ik voor de liefhebbers ook maar even gepost. Het dieptepunt was natuurlijk de laatste aflevering van Oh Oh Cherso. Maar ik denk dat ik daar wel overheen kom.

Bis nächste woche!