New Orleans blijkt iedere keer weer een heerlijk diverse stad, ik zou haast de vergelijking met een vat vol tegenstrijdigheden kunnen maken :p Het is een stad vol muziek en cultuur. Afgelopen dinsdag heb ik een goeie punk-ska band gezien en vandaag ben ik naar het afstudeerconcert van Gustavo geweest, een ontzettend goede jazzdrummer. Allebei smullen! Maar ik heb ook genoten van het overcommerciële Halloween en heb daarna volwassen mannen in netpanty’s naar de film zien gaan. Ik kan wel zeggen dat dit de week van de diverse ervaringen was.

Halloween in Amerika is toch net even anders dan de spooktocht in Oers, veel huizen waren al weken versierd en de afgelopen week verschenen er meer en meer pompoenen op de meest vreemde plaatsen. In de kantine, op de wc, op je balkon en in de kroeg. Pompoen-snij wedstrijden waren aan de orde van de dag, en verschillende figuren uit de onderwereld doken al vroeg deze week op. Afgelopen donderdag gingen we dan ook met volle moed op kostuumjacht. Het plan was om een Star Wars groep te vormen, maar na verschillende tweedehands kledingzaken en diverse kostuumwinkels bleek dat niet helemaal haalbaar. Creativiteit geëist dus. Gelukkig kwam mijn huisgenoot toen op het beste idee ooit, want wat kan ik beter zijn de vliegende Hollander himself! Op de kinderafdeling van Walmart heb ik voor 6 dollar een piratenpakket op de kop getikt, en ik was klaar voor het weekend :) Die avond zijn we weer eens met alle internationale studenten op stap gegaan, wat erg leuk was. De afgelopen weken is iedereen meer zijn eigen gang gegaan, en dit was dus weer een (relatief) ouderwetse avond! Eigenlijk is Halloween erg vergelijkbaar met carnaval. Lang niet iedereen was eng verkleed, en ik heb heel wat lederhosen voorbij zien komen. Ook zijn vrouwen hier net zo creatief in het combineren van elke willekeurige outfit met een minirok. Ik moet de eerste echte Eskimo (jaja, Inuit) nog tegen komen met een kokerrok, maar hier waren ze in groten getale te vinden. Alleen de muziek had een lager hoempapa gehalte.

Zaterdagavond ben ik naar een zogenaamde “midnight movie”gegaan, een traditie uit de jaren ’50 waar men om middernacht obscure of slechte b-film draaide. Vaak werd de film voorzien van ironisch commentaar door een cabaretier of groep acteurs, en ook het publiek deed mee in één grote sociale interactie. De film die ik ging zien gaf dit verschijnsel nationale bekendheid; The Rocky Horror Picture Show. Deze cultfilm is een parodie op slechte science fiction en horror uit de jaren ’70 en speelt tevens op komische wijze met transseksualiteit en homofilie. En daar was ik dus. Iedereen kwam verkleed als een van de personages uit de film en we werden verwelkomd door de acteurs die klaarstonden op het podium. Ze speelden de film mee op het podium en gaven luidkeels commentaar of voerden hilarische gesprekken met de personages uit de film. Het publiek zong uit volle borst mee met de liedjes en gooide rijst of spoot met waterpistolen op de aangegeven momenten. Dit was iets dat ik nog nooit meegemaakt had! Waarschijnlijk moet ik de film nog een keer kijken, wil ik het verhaal helemaal begrijpen, maar het was in ieder geval ontzettend grappig! De foto's moet ik nog verzamelen.

Heel veel leuke dingen afgelopen week dus, maar deze week moet ik helaas flink aan de bak voor een aantal examens en papers, maar dat hoort er natuurlijk ook bij.

Daaag!