Week drie:

Deze week had ik voor het eerst het gevoel dat de dingen hier een beetje vertrouwd beginnen te raken. Ik begin wat vaste patronen te ontwikkelen, ik weet de weg al een beetje (rond de campus) en heb een beter gevoel van wat waar in de stad te vinden is. Ik weet al m’n lokalen te vinden en heb een enorme berg nieuwe vrienden te ontginnen =) En dat is een fijn gevoel, ik ben niet meer de verdwaalde toerist en functioneer naar behoeven, haha.

De afgelopen week zijn me drie dingen opgevallen, ten eerste de enorme rol die de orkaan Katrina nog steeds speelt. Ik had er al veel over gelezen voor ik hier kwam, maar nu ik het zelf mee maak, is het toch een stuk indrukwekkender. Afgelopen zondag was het “five-k”, toen ik die term voor het eerst hoorde dacht ik aan kilo’s of 1000 dollar, maar hier in New Orleans was het natuurlijk vijf jaar na Katrina. Want het is hier vóór Katrina of ná Katrina, de verschillen zijn enorm. President Obama was ook in de stad, helaas sprak hij op een andere universiteit en kon ik hem dus niet zien. Maar wat je wel ziet, zijn de vele leegstaande en vervallen huizen en je hoort verhalen over werkeloosheid, jeugdcriminaliteit en huiselijk geweld. Ongelofelijk!

Wat de storm gelukkig wel heeft overleefd, is de beroemde New Orleanse keuken. Want ze weten hier wat lekker eten is! Ik heb ondertussen de po’boy gehad, een soort groot stokbrood met salade en vlees of vis en heerlijke sauzen. Ook de jambalaya is heerlijk, een rijstschotel met garnalen en bruine bonen. (Oh ja, mam, vis eten is hier niet te ontkomen, en ik moet eerlijkheidshalve toegeven dat ik het nog lekker vind ook :p) En ook de gator sausage was goed te eten, al heb ik vernomen dat het toch niet echt alligator was. Tja. Over de lokale keuken niks te klagen! Hoewel, het blijft Amerika, dus wordt er gefrituurd dat het een lieve lust is. Lekker eten is geen probleem, gezond eten is een ander verhaal. Ik hoef geen moeite te doen om veel te sporten, want na elke maaltijd voelt het alsof ik vijf kilo ben aangekomen. Misschien komt het door het “all you care to eat” concept in de diningroom, en linguïstisch aantrekkelijkere versie van de bekende vreetschuur. Gelukkig hebben ze naast de vele pizza’s, hamburgers en friet ook veel salades. Maar zodra ik een fiets heb, kan ik wat makkelijker boodschappen doen, dan kan ik ontbijt en lunch wat gezonder/naar eigen smaak invullen, en waarschijnlijk ook goedkoper. Want ik wil toch echt wel vermijden ook qua postuur op vele van mijn tijdelijke landgenoten te gaan lijken!

Over vette dingen gesproken, gisteren ben ik naar een lokale ska band gaan kijken; Fatter Than Albert, en dat was superleuk =) Een combinatie tussen hardcore en ska, en een goeie! Iedereen ging los en ook de band bouwde een feestje op het podium. Na het optreden sprak ik de saxofonist en hij vertelde me dat de avond bedoeld was om geld in te zamelen voor een Europese tour, maar waarschijnlijk moest de band zich beperken tot een Engelse tour. Jammer voor jullie! Maar hij heeft m’n e-mailadres, want als ze toch naar Nederland kwamen, wilde hij graag tips waar te spelen. Hopelijk kan ik ze naar Lokaal 8 (6) of Dollars sturen, anders: http://www.youtube.com/watch?v=NfNYU5uqqYQ

Tijd voor week vier!